આપણે હંમેશા રાહ જોઈએ છીએ , કે કોઈ શરૂઆત કરે તો હું સપોર્ટ કરું, પણ શરૂઆત કોઈ નથી કરતું...
શિયાળાની સાંજનો સમય હતો. એટલે સ્વાભાવિક રીતે અંધારું વહેલું થઈ ગયુ હોય. એક યુવતી નોકરી એ થી પરત જવા માટે બસમાં બેઠી. તો બાજુમાં એક અંદાજે પિસ્તાળીસવર્ષના કાકા આવીને બેઠા. જેમ જેમ બસ ની ગતિ વધી એમ પેલાભાઈની ગતિવિધિ વધવા લાગી . અને એ કાકા યુવતી ને અડપલાં કરવા લાગ્યા. અકડાઈને યુવતી એ કહી દીધું કે કાકા સરખા બેસો. પણ કાકાના અડપલા ચાલુ રહ્યા.યુવતી ઊભી થઈ ગઈ. તો કાકા પણ ઊભા થઈ ગયાં. ને અન્ય એક યુવતી પાછળ ઊભા રહી ગયાં. ને અડપલાં કરવા લાગ્યા. યુવતી થી આ સહન ના થયું. ને કહ્યું કે તમારે આગળ ના સ્ટેન્ડે ઊતરવાનું હતું તો કેમ ઊભા થઈ ગયાં?તો પછી ઉલ્ટા ચોર કોટવાલ કો ડાટે એમ કાકા યુવતી ને બોલવા લાગ્યા કે 'તુ મને બદનામ કરે છે... ''યુવતી એ કંડ્કટર ને ફરિયાદ કરી પણ ત્યાં પણ નિરાશા સાંપડી. ને આ ઓછું હોય તેમ પાછળ બેસેલ એક વ્યક્તિ પણ યુવતી વિશે અપશબ્દો બોલવા લાગ્યો . યુવતી એ એને કહ્યું કે કાકા કેમ આમ બોલો છો? તો પણ બાજુ માંથી કોઈએ યુવતી ને સમર્થન ના આપ્યું . એ યુવતી રડી ગઈ.મિત્રો એ યુવતી ને ફક્ત 'એ યુવતી' તરીકે ના જુઓ'. એ યુવતી તમારી બહેન ,પત્ની, દિકરી , માતા,,કોઈ પણ હોઇ શકે છે. તમે જાણો છો પ્રોબ્લેમ ક્યાં છે? હું કહું. એક સિસ્ટમ ઊભી થઈ ગઈ છે નકારાત્મકતા ની. એમાં કંઈક હકારાત્મક જોવા મળે તો આપણને આશ્ચર્ય થાય છે..
એક વાર વડોદરા સયાજીબાગમાં સામુહિક જમણવાર બાદ હું પેપરડીશ થોડે દૂર મૂકેલ ડસ્ટબીનમાં ફેંકવા ગયો તો ત્યાં બેઠેલ યુગલે તાળી પાડીને મને બિરદાવ્યો.કારણ કે ડસ્ટબીન હોવાં છતાં લોકો કચરો બહાર ફેંકતા હતાં. એટલે મારું કામ સામાન્ય હોવાં છતાં અસામાન્ય બની ગયું.
યુવતી ના કિસ્સામાં પણ આવું જ બન્યું . એનું વર્તન યોગ્ય હતું, વિરોધ યોગ્ય હતો.પણ છેડતી ના કિસ્સાઓ ને સામાન્ય સમજતા લોકોને આ અસામાન્ય લાગ્યું . એટલે આખી રાત એ શિક્ષિત યુવતી પોતાની જાતને કોસતી રહી. કે આવું કેમ?? હું પણ વિચારું છું આવું કેમ?????
એક નાનકડો વિચાર કરજો કે કાલે આપણી દિકરી પણ આવા કિસ્સામાં હશે ને આજુબાજુના લોકો પાસે આવુ વર્તન જોઈ નિરાશ થશે એ કેવો સમય હશે?? એ પણ વિચારશે કે કેમ આવું? આપણે આ જ ચલાવવું છે? આવી નાની નાની વાતો મોટા અપરાધો ને જન્મ આપે છે. ને ત્યારે આપણે જ મિણબત્તીઓ લઇને નીકળી પડીએ છીએ...
-મિલન કુમાર
No comments:
Post a Comment