અમારા વિસ્તારમાં ત્રણ દુકાન છે. પહેલી દુકાન પટેલ ભાઈની, વચ્ચેની અમારી અને ત્રીજી બીજા એક પટેલ ભાઈની. ૧૫ વર્ષથી કોઈ જાતનો કશો ભેદભાવ નહિ, રોજ બેસવા ઊઠવાનું સાથે. ખરો કિસ્સો હવે થયો. ઘણા વર્ષો પછી મહેનત કરી મારા પપ્પાએ નવું સરસ ડુપ્લેક્ષ લીધું. સ્વાભાવિક રીતે બંને દુકાનદાર પડોશીઓ હરખાયા. સોસાયટી નવી બની હતી એટલે સોસાયટી તરફથી જમણવાર રાખવામાં આવ્યો. દરેક સભ્યોને જોઈએ એટલા પાસ આપવામાં આવ્યા. અમે પણ પાસ લઇ બંને દુકાનદાર પડોશીઓને આપ્યા. પહેલી દુકાન વાળા પાડોશીએ ફટાક કરતો પાસ લીધો અને કહ્યું અમે ચોક્કસ આવશું .ત્રીજી દુકાન વાળા તૈયાર ના થયા આવવા, કહે કે તમારામાં અમે ના આવીએ. મારું છટકયું, ઘણું બોલ્યો પપ્પાને કે શું લેવા આપવા પડે પાસ આમને ? આપણે પણ નહી જઈએ એમના ત્યાં પ્રસંગમાં. મેં પણ આ વાતનો જડબાતોડ જવાબ આપવાનું નક્કી કરી રાખ્યું હતું.
આ બધું પત્યાંને પંદર દિવસ થયા હશે. ત્રીજી દુકાન વાળા માસી આવ્યા એમની દુકાને. હું મારી દુકાને ઉભો હતો. મને કહે કે નવા ડુપ્લેક્ષની પાર્ટી ક્યારે ? કઈ હોટેલમાં જવું છે જમવા ?
મોકો મળી ગયો પછી મને, મેં કહ્યું ઘરે હોટલને પણ ટક્કર મારે એવી વાનગીઓ બનાવીએ, તમે તૈયાર થઇને આવો ફેમીલી. એમણે કહ્યું ના ઘરે તો ના આવીએ.
મેં કહ્યું અચ્છા એમ ? ઘરે આવવું હોય તો આવજો બાકી હોટેલ ફોટેલ માં કોઈ દિવસ નહિ...અને હા તમારા ઘરે અમે આવીશું એવી કોઈ ખોટી આશા ના રાખતાં હવે...ભૂલી જજો કે અમે આવીશું...
માસી ત્યારના હજુ ચુપ જ છે એ બાબતે....
આ પોસ્ટ લખાય છે ને ત્રણ દુકાન વાળા અમે જોડે બેઠા છીએ !!
- અશાંત
No comments:
Post a Comment